Το ‘να σπίτι ακουμπισμένο πλάι στ’ άλλο
δυο παιδάκια με παράπονο μεγάλο
μια κορδέλα, μοναχή στο μανταλάκι
και στον ουρανό κλαίει το φεγγαράκι
Κλαίει για τον αυγερινό
ετών είκοσι ένα
που χάθηκε στον ουρανό
έτος σαράντα ένα
Οι εργάτες ξεκινήσανε και πάνε
και τα χρόνια Παναγιά μου πως περνάνε
κι η κορδέλα, μοναχή στο μανταλάκι
και στον ουρανό κλαίει το φεγγαράκι