Γέρικος λύκος και τυφλός
Η μνήμη όταν πεινάσει
Με τρώει σαν άγριος πυρετός
Με πίνει όταν διψάσει
Και δεν τολμάω να θυμηθώ
Χωρίς να χάσω αίμα
Χωρίς να μείνω ο μισός
Χωρίς ν’ αλλάξω δέρμα
Έρχεται πάνω στο κρασί
Ξέρει τα λάθη μου φαρσί
Ανίκητη γυναίκα
Ψάχνω να δικαιολογηθώ
Μία κουβέντα θα της πω
Θα μου γυρίσει δέκα
Δείχνει τα δόντια το θεριό
Αν με πετύχει μόνο
Και πριν στο στόμα του να μπω
Μ’ αφήνει και γλιτώνω.
