Μπήκα στ’ αμάξι κι έφυγα
μια νύχτα ξαφνικά
κατέβηκα στη θάλασσα
στα μέρη τα γνωστά
και κάπνισα και σκέφτηκα
και κάπνισα ξανά
και πήγα κι επισκέφτηκα
ένα φίλο απ’ τα παλιά.
Μου άνοιξε αλλιώτικος
με τα μισά μαλλιά
γελούσαμε σαν δυο χαζοί
χωρίς να πούμε γεια
με κέρασε γλυκό κρασί
και φρούτα δροσερά
πως σου ‘ρθε όλο με ρώταγε
και ήρθες ξαφνικά.
Φίλε μου, πες μου που τραβάμε
και δε βλεπόμαστε
και δε μιλάμε
τα ίδια ονειρευόμαστε
γιατί δεν τραγουδάμε.
Και του ‘πα πως βαρέθηκα
την τρύπια μου ζωή
που όλο την εγέμιζα
μα έμενε αδειανή
κι απόψε σαν να ξύπνησα
απ’ όνειρο κακό
το ‘σκασα σαν μικρό παιδί
και ήρθα να σε βρω.
Φίλε μου, πες μου που τραβάμε
και δε βλεπόμαστε
και δε μιλάμε
τα ίδια ονειρευόμαστε
γιατί δεν τραγουδάμε.
