Πότε θ’ ανοίξουμε πανιά
να κάτσω στο τιμόνι
να δω της Λέρος τα βουνά
να μου διαβούν οι πόνοι
Μπρατσέρα μου έλα γιαλό
που ‘χω δυο λόγια να σου πω
Ξημέρωσε η ανατολή
μπονάτσα να σκορπίσει
και τη μπρατσέρα που `ρχεται
να την καλωσορίσει
Πάει ο μπρούντζος να ορτσάρει
κι ο καιρός δε σιουντάρει
Πάψε βοριά μου να φυσάς
τα κύματα να αφρίζεις
και τη μπρατσέρα που `ρχεται
να μην την εμποδίζεις
Πάει ο Προύζος να φουντάρει
και του σπάζει το κοντάρι
