Η ρομβία αφιχθέντος και σταθέντος στη γωνιά
μελωδίας μας παράγει ευφρανθείς η γειτονιά
βγαίνει πρώτον ο μπακάλης και μετά ο γαλατάς
πλην οργής εξερχομένη και πολύ το μελετάς
Χαίρε λυπηρά ρομβία,
δυστυχής είμε φεύγων
και αναχωρών εν βία
η νεάνις μην ιδών.
Την επαύριον ημέραν στην γωνίαν μου σταθείς
καταπλεύσας η ρομβία ήτο πάλιν αφιχθείς
αηδόνες είναι ψάλλων, παραδείσια πουλιά
πτερουγίζουν καρδερίνε στα ξανθά της τα μαλλιά
Χαίρε εύθυμος ρομβία
η νεάνις κατελθών
δήθεν πήγε διά κομβία
και εθεάθη εξελθών
