Άσπρη μπλούζα, μαύρη φούστα
και μ’ ανέβαζες στη σούστα
να με πας στην αγορά
να με πας και να με δούνε
να με δούνε και να πούνε
αχ τι όμορφη κυρά
Στράκα στράκα το καμτσίκι
τρέλαινες τη Σαλονίκη
και φορούσα σκουλαρίκι
τ’ όνειρο και τη χαρά
Τώρα πάνε με τ’ αμάξι
ποιος να σε κρυφοκοιτάξει
με ματιά που λαχταρά
ποιος ν’ αφήσει το τιμόνι
να σταθεί μπρος στο μπαλκόνι
να σ’ ανοίξει τα φτερά
