Να ξέρεις να προσμένεις,
είναι η τέχνη της ζωής.
Όσα δεν περιμένεις.
Να σε φιλάω στο στόμα
είναι η τέχνη της ζωής.
Να σε γνωρίζω ακόμα.
Στων αστεριών το δώμα
να πίνω, να μη σταματώ.
Και να ‘ναι το δάκρυ σου ποτό.
Ανάσα μου και σώμα.
Τέχνη να γίνουμε μαζί.
Πάντα η αγάπη μας να ζει.
Να μην εγκαταλείπεις,
είναι η τέχνη της ζωής.
Μες στο χαμό της λύπης.
Να σ’ έχω προσκεφάλι,
είναι η τέχνη της ζωής.
Να σ’ αγαπάω πάλι.
Στου σκοταδιού τη ζάλη
να πίνω, να μη σταματώ.
Και να `ναι το δάκρυ σου ποτό.
Σαν μια φωτιά μεγάλη.
Τέχνη να γίνουμε μαζί.
Πάντα η αγάπη μας να ζει.
Πάντα η αγάπη μας να ζει.
Να ζει…
