Η ώρα τρείς , από νωρίς , για σένανε τα πίνω,
στη διαθήκη , μιας ζωής , το δάκρυ μου σ΄ αφήνω
Μα είναι αργά, για να σου πω, να ‘ρθεις ξανά, καρδιά μου,
σ’ αφήνω γειά , παρηγοριά, μονό τα δάκρυά μου.
Χίλιες δυο βραδιές , με , γέρασες , χίλιες δυο βραδιές , χωρίς εσένα.
Χίλιους δυο καημούς , με , κέρασες , που φιλάς κι απόψε , χείλη ξένα.
Η ώρα τρεις , από νωρίς , για σένανε τα πίνω.
Η ώρα τρείς , κι από νωρίς , κομμάτια έχω γίνει
λέω στην καρδιά μού, μην πονάς , κι ο πόνος , δεν μ’ αφήνει.
Μα είναι αργά, για να σου πω, να ‘ρθεις ξανά, καρδιά μου,
σ’ αφήνω γειά , παρηγοριά, μονό τα δάκρυά μου.
