Την είδα από μπροστά μου πέρασε
η τύχη μα δε μου χαμογέλασε
κι ας τραγουδούσαν χαρούμενα τα πουλιά
η ευτυχία πως δεν είναι μακριά
ακόμα κάθομαι στο κρύο
σε ένα τραπέζι για δυο, μοναχός.
Μα ποιον κοροϊδεύω;
Κυνηγάω μια χίμαιρα…
Το αύριο είναι μια χώρα μακρινή
κι η ζωή ήταν σήμερα.
Έκανα τρεις ευχές, καμιά δεν έπιασε
κι ότι είχε μέσα μου ραγίσει τώρα έσπασε
έλεγα πάντα πως ο επιμένων νικά
θα βρω στο τέλος όσα ονειρεύτηκα
μα αυτός ο δρόμος μοιάζει ατέλειωτος
πες μου αν βγάζει ποτέ
αν βγάζει ποτέ στο φως…
Μα ποιον κοροϊδεύω;
Κυνηγάω μια χίμαιρα…
εκείνη είναι μια χώρα μακρινή
κι η ζωή ήταν σήμερα.
Θέλω να πάρω μια βαθιά αναπνοή
δεν θέλω να περιμένω στην επόμενη ζωή
πότε θα ‘ρθει…
Μα ποιον κοροϊδεύω;
Κυνηγάω μια χίμαιρα…
δεν θα περιμένω
η ζωή ήταν σήμερα.
