Τώρα είναι αργά, πολύ αργά,
χάθηκα στη νύχτα σαν σκιά
κι αν χαράζει δε με βγάζει πουθενά,
το φιλί της μέλι και φωτιά,
μα η αγκαλιά της ξενιτιά
κι αν χαράζει δε με νοιάζει, είναι αργά.
Ήλιε μου μην ψάξεις να με βρεις,
μόνο μου δε θέλω να με δεις
σαν αηδόνι τρομαγμένο,
στη σιωπή φυλακισμένο,
κι όλα για το πείσμα μιας τρελής,
σαν αηδόνι τρομαγμένο,
στη σιωπή φυλακισμένο,
κι όλα για το πείσμα μιας τρελής,
Τώρα είναι αργά, πολύ αργά,
έμαθα να ζω στα σκοτεινά,
κι αν χαράζει δε με νοιάζει, είναι αργά.
Ήλιε μου μην ψάξεις να με βρεις,
μόνο μου δε θέλω να με δεις
σαν αηδόνι τρομαγμένο,
στη σιωπή φυλακισμένο,
κι όλα για το πείσμα μιας τρελής,
σαν αηδόνι τρομαγμένο,
στη σιωπή φυλακισμένο,
κι όλα για το πείσμα μιας τρελής.
