Γυρνούσα σαν κυνηγημένος
κάτω απ’ το σκοτεινό τον ουρανό
με την αγάπη μαλωμένος
και της κρυβόμουν για πολύ καιρό.
Ήμουν άρρωστος, γλυκιά μου
άρρωστος βαριά
και μονάχος πέρασα πολλά
ήμουν άρρωστος, γλυκιά μου
άρρωστος βαριά
κι όταν ήρθες έγινα καλά
έγινα καλά.
Το φυλαχτό θα σου χαρίσω
που το κρατούσα πάντα μυστικό
το ‘ξερα πως θα σ’ αντικρίσω
όταν θα φτάσω, φως μου, στο γκρεμό.
Ήμουν άρρωστος, γλυκιά μου
άρρωστος βαριά
και μονάχος πέρασα πολλά
ήμουν άρρωστος, γλυκιά μου
άρρωστος βαριά
κι όταν ήρθες έγινα καλά
έγινα καλά.
