Ελπίζω να είναι η στιγμή εσύ να μην ταυτιστείς, έχει να κάνει με εμένα , είναι ο χειμώνας βαρύς
είναι γραμμένο το ρεφρέν πάνω σε πιώμα καλό που όλα τα βλέπω καθαρά και μοιάζει η γη με φελλό .
Κάπου εκεί όταν μαζεύονται οι θύμισες , μες το ποτήρι μου έπεσες θαρρείς και λιποθύμησες
και στα είπα με τη μία πανέμορφο μου αλάνι πως ήσουνα για εμένα το μοναδικό λιμάνι
που πέταξα την άγκυρα και είπα να αράξω.
Πηλός ο κόσμος έμοιαζε και είπα να τον αλλάξω .
Μα που να φανταστώ πως τα λιμάνια χάνονται δεν το είχα ξαναδεί,πολύ θα είχα πιει
Αφού λοιπόν βασίστηκα και λίγο ξεζαλίστηκα τα βράδια μου τα αλήτικα και αυτά τα απαρνήθηκα.
Κοντά σου κοίτα σύρθηκα με παλαμάκια ρυθμικά επάνω σου κρατήθηκα και δεν απομακρύνθηκα .
Λιγάκι το μετάνιωσα μου θύμωσα , με μάλωσα πληγή είπα θα είναι και αμέσως την μπάλωσα
Μα άλλαξε ο καιρός και η πληγή πονάει και ο γ@μ/νος χρόνος όλο απορίες γεννάει
Μα δεν τις απαντώ δεν δίνω σημασία γεμίζω το κεφάλι μου χωρίς καμία ουσία ,
Κι αφού είσαι πάλι εδώ πάνω στις φυσαλίδες σου απαντώ γεμίζοντας τις άδειες μου σελίδες
Πως είσαι ένα κάθαρμα και ούτε που να σε φτύσω, ασχέτως αν θα ήθελα να σε ξανά γ@/σω .
Πολύ με ταλαιπώρησες θα βρεις ότι σου αξίζει εγώ ήπια και τα λέω και το χαρτί γεμίζει .
Ήπια και είπα να στα πω, δεν πάει παρακάτω σε ποιον να στηριχτώ στον κόσμο αυτό τον σάπιο; .
Κοιτάζω το κενό και σκέφτομαι ένα σάλτο, μα δεν θα χαριστώ θα κάτσω και άλλο να πιω .
Γλυκύτατο μου κάθαρμα καπάκι συνεχίζω μου πέσανε πολλά βαριά γιαυτό μάλλον σε βρίζω
συγνώμη δεν ζητώ γιατί δεν σου αξίζει μα την μορφή σου το αλκοόλ μου την υπενθυμίζει.
Δεν ξέρω αν θα βγει ετούτο το τραγούδι μοιάζει στα ροζ ραδιόφωνα κατάμαυρο λουλούδι ,
Αυτό είναι άλλη κουβέντα επιστροφή στο θέμα , ρουφιάνα αποδείχτηκες και ένα μεγάλο ψέμα.
Δεν λέω λεπτομέρειες τα σκουλίκια είναι όλα ίδια στην λάσπη έρπονται συχνά , και μέσα στα σκουπίδια .
Οκ ίσως να χαίρεσαι που ακόμα ασχολούμαι και ο αδύναμος εγώ όμως δεν προσποιούμαι
όμως και ακατέργαστα στο λέω μια και έξω αν σε πετύχω πουθενά πως φάπες θα σου παίξω ,
γιατί πίνω πολύ και πιο πολύ πονάω και το μυαλό για σένανε ακόμα το γ@/ω .
Το ξέρεις σ’ αγαπώ γιαυτό μάλλον σε βρίζω μα δεν θα συνεχίσω , πάω πάλι να γεμίσω ,
ο στάσιμος εγώ στις νύχτας τα αγκάθια και εσύ με βήματα γοργά στα λούσα και στα χάδια.
Την τύχη μου γ@/ώ , γ@/ώ μαζί και εσένα. Άντε γ@/σου με ότι βρεις και με όλα τα βλαμμένα.
Απόψε παίζω την ζωή μου πάνω σε ένα κέρμα βυθίζομαι στο αλκοόλ , βυθίσου μες το ψέμα…
Ήπια και είπα να στα πω, δεν πάει παρακάτω σε ποιον να στηριχτώ στον κόσμο αυτό τον σάπιο;
Κοιτάζω το κενό και σκέφτομαι ένα σάκο μα δεν θα χαρισθώ θα κάτσω και άλλο να πιω
