Στραβά ξυπνάω ένα πρωί πνιγμένος στη ρουτίνα
βουτάω την κιθάρα μου και φεύγω απ’ την Αθήνα
κι η τύχη μου με φύσηξε στου Νότου το λημέρι
που `χει κορίτσια όμορφα και πάντα καλοκαίρι
Ηράκλειο Καλαμάτα και βύσσινο γλυκό
να με ρωτάς σταμάτα τι ψάχνω για να βρω
τι ψάχνω για να βρω
Με μια λαχτάρα στην καρδιά για ‘κείνο που δεν είδα
που άλλοι παράδεισο το λεν’ κι άλλοι το λεν πατρίδα
βρήκα δυο μάτια ν’ αγαπώ παρέα για να πίνω
φίλους για να τσακώνομαι κι ό,τι έχω να τους δίνω
Ηράκλειο Καλαμάτα και βύσσινο γλυκό
να με ρωτάς σταμάτα τι ψάχνω για να βρω
τι ψάχνω για να βρω
Μα όπως λεν κι οι πιο παλιοί και δίκιο να `χουν μοιάζει
πέτρα που θέλει να κυλά ποτέ δε χορταριάζει
και το ξερό κεφάλι μου μυαλό ποτέ δε βάζει
όσο τα πόδια μου βαστούν στο δρόμο θα με βγάζει
Ηράκλειο Καλαμάτα και βύσσινο γλυκό
να με ρωτάς σταμάτα τι ψάχνω για να βρω
τι ψάχνω για να βρω
