Μια αλήθεια στέκει μες στο χρόνο
μια αγάπη δε μετράει τον πόνο
μια στιγμή σ’ οδηγεί.
Μια σου λέξη κι ο ουρανός ανοίγει
ένα βλέμμα που το πιάνουν λίγοι
μια βροχή εγώ και εσύ.
Μια ζωή ένιωθα πως σε περίμενα
όμως το αρνιόμουνα επίμονα
σ’ άλλες αγκαλιές σε γύρευα.
Μια ζωή ήξερα πως με περίμενες
ζούσες, γελούσες και θύμωνες
ήξερες όπως κι εγώ πως ήτανε γραφτό.
Πάντα η νύχτα απ’ το σκοτάδι βγαίνει
ξέρει ο ήλιος πως την περιμένει
κάθε αυγή να φανεί.
Κι ο χειμώνας όσο δυναμώνει
πάντα η άνοιξη τον ανταμώνει
να ενωθεί σαν γιορτή.
Μια ζωή ένιωθα πως σε περίμενα
όμως το αρνιόμουνα επίμονα
σ’ άλλες αγκαλιές σε γύρευα.
Μια ζωή ήξερα πως με περίμενες
ζούσες, γελούσες και θύμωνες
ήξερες όπως κι εγώ πως ήτανε γραφτό.
