x

Κ-13

Καλλιτέχνης: Δεληβοριάς Φοίβος
Άλμπουμ: Έξω
Συνθέτης: Δεληβοριάς Φοίβος
Στιχουργός: Δεληβοριάς Φοίβος
Είδος μουσικής: Έντεχνο
Θεματολογία: Ζωής
Έτος Κυκλοφορίας: 2007

Είμαι από τους ανθρώπους που δε βλέπεις σε μια παμπ
Μα ούτε στη δημόσια βιβλιοθήκη
Δεν ξέρω αν εμπνέει το πρόσωπό μου σεβασμό
Μα δεν μπορείς και να με πεις καθίκι
Οι φίλοι παντρεύτηκαν και κάνανε παιδιά
Κι όταν σε χαιρετούν κοιτούν στα μάτια
Δεν είναι πως δε λαχταρώ κι εγώ την παντρειά
Απλώς με πνίγουν δύσκολα κεσάτια
Γιατί γι’ αυτόν που δεν τον συναντάς συχνά σε παμπ
Υπάρχουνε και τα βίντεο κλαμπ

Το ότι είμαι βιντεόφιλος όμως δεν πάει να πει
Ότι τρόπον τινά ανήκω κάπου
Απ’ τη στιγμή που μπαίνω κι ως να βγω απ’ το μαγαζί
Επικρατεί σωστή σιγή θανάτου
Μονάχα λίγα χάχανα την κρίσιμη στιγμή
Που την υπάλληλο δειλά κοιτάω
Κάνοντας μιαν ερώτηση που της είναι γνωστή
Κι ωστόσο πάντα την ξαναρωτάω
Και όταν πλέον στο γνωστό το ράφι με οδηγεί
Νιώθω σαν να βουλιάζω μες τη γη

Τώρα μη νομιστεί πως κατακρίνω τους θνητούς
Που δεν μπορούν να με κατανοήσουν
Αυτοί την βρίσκουν με πολύ νορμάλ ηθοποιούς
Πως γίνεται να μη με λοιδωρήσουν
Εγώ ποτέ δε νοίκιασα Ντε Νίρο ή Μπρους Λι
Ούτε ως καλός μπαμπάς κανένα Μίκυ
Εγώ πάντα ζητάω με την γνωστή μου συστολή
Το νέο φιλμ της Βίνας της Ασική
Και κάθε Σαββατόβραδο ευλαβικά σιωπών
Τη βλέπω στην καινούργια της βερσιόν

Κι η Καλλιθέα ανθίζει απ’ τη Θησέως ως τη Συγγρού
Τα οχήματα ακινητούν στους δρόμους
Στην παραλία παίζουν το top twenty του θεού
Και τα γιαπιά αψηφούν τους οικοδόμους
Κι όλα μαζί σηκώνονται και φεύγουνε γι’ αλλού
Αφήνοντας για πόλη μιαν αλάνα
Να στήσω με σεντόνια το προσχέδιο ενός γιαλού
Να σε ξαπλώσω εκεί λευκή και λάγνα

Είμαι από τους ανθρώπους που δε βλέπεις σε μια παμπ
Μα όταν γυρίζω πίσω την ταινία
Παρά την ειρωνεία των πελατών του βίντεο κλαμπ
Νιώθω σαν άρχων σε σταυροφορία
Νιώθω ότι υπερασπίζομαι έναν πολιτισμό
Θαμμένο στα δελτία παροχής σας
Πως δίνω στα κορίτσια σας με λέξεις που αγνοώ
Το νόημα που λείπει απ’ τη ζωή σας

Και κάθε βράδυ πάνω στις ταράτσες σαν χαζός
Φωνάζω για ν’ ακούνε τα παιδιά σας
“Χυδαίος, ερημωμένος μα υγιής και ζωντανός
Ζήτω ο ελληνικός ερωτισμός!”