Με αναμνήσεις μένω πάντα ερωτευμένος,
κι είμαι χαμένος στ’ αδιέξοδο που ζω,
μοιάζει εικόνα σε προσκύνημα η μορφή σου
κι εγώ πιστός προσκυνητής που σ’ αγαπώ.
Και δραπετεύω στα όνειρά μου κάθε βράδυ,
φυγάς ονείρου, ψάχνω φως μου να σε βρω,
ψάχνω δυο μάτια που `χουν χρώμα απ’ το φεγγάρι,
απ’ τη μορφή σου παίρνω δύναμη και ζω.
Με αναμνήσεις μένω πάντα ερωτευμένος,
και ψάχνω λάθη που σε πήγαν μακριά,
μες στις ευχές μου, ό,τι αγάπησες σου στέλνω
και κάποιο δάκρυ απ’ της καρδιάς την παγωνιά.
Και δραπετεύω στα όνειρά μου κάθε βράδυ,
φυγάς ονείρου, ψάχνω φως μου να σε βρω,
ψάχνω δυο μάτια που `χουν χρώμα απ’ το φεγγάρι,
απ’ τη μορφή σου παίρνω δύναμη και ζω.
