Δεν ήθελα ούτε στιγμή να σε θυμάμαι,
ήθελα την ησυχία μου,
το αποφάσισα και είπα όπου να `ναι
θα βρω κι εγώ την ηρεμία μου.
Και κλείστηκα ξανά στον εαυτό μου,
γύρισα πίσω στα παλιά,
καλύτερα να σώσω τ’ άτομό μου
απ’ την καταστροφή σου τελικά.
Τον ουρανό με τ’ άστρα εγώ να σου χαρίζω
κι εσύ να θέλεις περισσότερο,
σου `λεγα πως τη λογική μου δεν ορίζω
κι έλεγες, είναι το λιγότερο.
Και κλείστηκα ξανά στον εαυτό μου,
γύρισα πίσω στα παλιά,
καλύτερα να σώσω τ’ άτομό μου
απ’ την καταστροφή σου τελικά.
Τώρα να γυρίσεις πίσω δε σε θέλω,
τώρα προτιμώ να ζήσω μοναχός,
ίδια ήσουν και θα είσαι, σου το λέω,
μάρτυράς μου ο κόσμος όλος κι ο Θεός.
Και κλείστηκα ξανά στον εαυτό μου,
γύρισα πίσω στα παλιά,
καλύτερα να σώσω τ’ άτομό μου
απ’ την καταστροφή σου τελικά.
