Και η κομμένη αναπνοή
δυο μοναξιές ως το πρωί
τις αποτέλειωσε.
Κορμί καράβι στον καιρό
κι αυτό το κύμα το γερό
στα βράχια μ’ έλιωσε.
Από το χείλος του γκρεμού
εδώ στην άκρη του καημού
τη βάρκα στείλαμε.
Κι αφού κι οι δυο μας ναυαγοί
πες ότι απόψε βρήκες γη
και ξαναφίλα με.
Ξενιτεμένα μου φιλιά
σ’ αυτήν εδώ την αγκαλιά
πατρίδα βρήκαμε.
Σαν πειρατής, σαν τιμωρός,
σαν ένας κόσμος αρμυρός
κι απόψε γλύκανε.
Από το χείλος του γκρεμού
εδώ στην άκρη του καημού
τη βάρκα στείλαμε.
Κι αφού κι οι δυο μας ναυαγοί
πες ότι απόψε βρήκες γη
και ξαναφίλα με.
