Ένα κουκλί μελαχρινό, κάθε αυγή και δειλινό
κρυφό σαράκι γίνεται και στην καρδιά τρυπώνει,
κι αναστενάζω και πονώ για ένα κουκλί μελαχρινό,
μελαχρινό και νόστιμο, γλυκό σαν το πεπόνι.
Μουτράκι σαν ροδάκινο, κορμάκι σαν γιαρμάδα,
και το κουκούτσι μύγδαλο, γεμάτο νοστιμάδα,
και το κουκούτσι μύγδαλο, γεμάτο νοστιμάδα.
Είναι τα μάτια του γλαρά κι έχει δυο χείλια φλογερά
που δίνουν ένα φίλημα κι η πυρκαγιά φουντώνει,
μ’ έκανε πτώμα ζωντανό ένα κουκλί μελαχρινό
μελαχρινό και νόστιμο, γλυκό σαν το πεπόνι.
Μουτράκι σαν ροδάκινο, κορμάκι σαν γιαρμάδα,
και το κουκούτσι μύγδαλο, γεμάτο νοστιμάδα,
και το κουκούτσι μύγδαλο, γεμάτο νοστιμάδα.
