Με τι καρδιά να τραγουδώ,
αφού καρδιά δεν έχω
και απορώ με μένανε
στον πόνο πώς αντέχω.
Κάθε τραγούδι που θα πω
με χείλη πικραμένα
θα `ναι φωτιά και κεραυνός
αγάπη μου, για μένα.
Με τι κουράγιο να σταθώ,
πού να σ’ αναζητήσω;
Χωρίς εσένα τώρα πια
δεν γίνεται να ζήσω.
Και τώρα ποιονε ν’ αγαπώ,
για ποιον να τραγουδήσω,
αφού μου πήρες την καρδιά
και δεν την δίνεις πίσω.
