Καλή μου τριπλά σκλαβωμένη
δεν έχω άλλο από τη μοναξιά μου
κι εσύ όλο κρυώνεις
αλήθεια για να σε ζεστάνω
ό, τι μ’ αφήσαν από την καρδιά μου
μην κλαις και μη με διώχνεις.
Πέτρα και ανέμοι
σ’ έχουν σμιλεμένη
κι αιχμαλωτισμένη
χρόνοι αρσενικοί
φόβε του θανάτου
μάννα ευλογημένη,
στο κενό του κόσμου
πόθοι ερωτικοί.
