Καλημέρα μου λες με τα μάτια κλειστά
η ζωή σου περνά στον καθρέφτη μπροστά
το ρολόι κοιτάς και παθαίνεις αμόκ
με ρωτάς αν το τζιν που φοράς είναι ροκ
που φοράς είναι ροκ.
Ψάχνεις το κινητό που καλεί συνεχώς
η δική μας ζωή μια σκηνή προσεχώς
πάω κάτι να πω και μου λες γεια χαρά
δε με πήρες ποτέ φως μου στα σοβαρά.
Καλησπέρα μου λες με τα χείλη κλειστά
δοκιμάζεις κραγιόν στον καθρέφτη μπροστά
το ρολόι κοιτάς και βαριέσαι που ζεις
δεν μπορείς δυστυχώς αλλά πρέπει να βγεις
αλλά πρέπει να βγεις.
Σε κοιτάζώ και `γω μ’ ένα ύφος τρελού
μήπως κάτι σκεφτείς αλλά είσαι αλλού
πάω κάτι να πω πριν μου πεις γεια χαρά
μα σου γνέφω πικρά άσε άλλη φορά
άσε άλλη φορά.
