Όσο κρατούσε η νύχτα μια νύχτα σαν κι αυτή
σε κάποιας μάγισσας τα δίχτυα είχαμε όλοι ξεχαστεί
Λιμάνι της Καλκούτας που φέγγει από μακριά
η μοίρα κάθε Σταχτοπούτας να φεύγει δώδεκα παρά
Καληνύχτα μη φοβάσαι δε σε ξέχασε κανείς
πάντα εσύ στο τέλος θα ‘σαι η μεγάλη της σκηνής
Καληνύχτα μη φοβάσαι έχει αστέρια ο ουρανός
πάντα εσύ στο τέλος θα ‘σαι ο από μηχανής θεός
Όσο κρατούσε η νύχτα μια νύχτα σαν κι αυτή
μια θεατρίνα καληνύχτα γύρευε χρόνο να βαφτεί
ρωτούσε ποια τραγούδια μ’ αρέσουν πιο πολύ
κι αν θα της δίνανε λουλούδια για το φινάλε της να βγει
