Θα αγαπούσες άνθρωπό
Που είναι σαν εσένα;
Όπως σ’ αγαπήσα εγώ
Κι άλλον κανέναν;
Θα συγχωρούσες άνθρωπο
Που σ’ έχει κάψει;
Και με τις στάχτες σου
αυτός έχει γελάσει ;
Πουτάνα αναισθησία
Εγώ γιατί δε σ’ έχω;
Και δίνω σημασία
Δε με προσέχω…
Η ώρα πήγε 1
Καμία ,
Επικοινωνία
Τσιγάρα, αϋπνία
Λείπεις
Και δεν αντέχω…
Δάκρυα στα μάτια
Κι εσύ σ’ αλλά κρεβάτια
Κι εγώ να αιμορραγώ
Πώς γίνεται να αγαπώ
Μέχρι και τον χειρότερό σου εαυτό
Και η καρδιά μου θρύψαλα,
χίλια κομμάτια…
Θα αγαπούσες άνθρωπο
Που είναι σαν εσένα;
Με την αλήθεια να ‘ ναι εχθρός
Και φίλος με το ψέμα;
Θα συγχωρούσες άνθρωπο
Που λέει συγνώμη;
Και πίσω από τη πλάτη σου
Ξανά σε μαχαιρώνει;
Πουτάνα αναισθησία
Εγώ γιατί δε σ’ έχω;
Και δίνω σημασία
Δε με προσέχω…
Η ώρα πήγε 1
Καμία ,
Επικοινωνία
Τσιγάρα, αϋπνία
Λείπεις
Και δεν αντέχω…
Δάκρυα στα μάτια
Κι εσύ σ’ αλλά κρεβάτια
Κι εγώ να αιμορραγώ
Πώς γίνεται να αγαπώ
Μέχρι και τον χειρότερό σου εαυτό
Και η καρδιά μου θρύψαλα,
χίλια κομμάτια…
