Στη βεργόλυγή σου χάρη,
στην ανάσα σου
θα `θελα απόψε να `ρθω
και να γείρω πλάι σου.
Που ‘ν’ τα όμορφα τα λόγια,
που ‘ν’ το άστρο σου;
Αχ, να ξαναδώ τον ήλιο
στην αγκάλη σου.
Τούτο το τραγούδι μοιάζει μ’ όλα τα παλιά
μα να το ξέρεις δεν αντέχω σ’ άλλη γειτονιά.
Πλάι στη θάλασσα, πλάι στο κύμα
‘κει στην αγκαλιά
αχ, μες’ στ’ αμπέλια βρέχει
βρέχει γαλαζοσταλιά.
Κι όλο παίζουνε οι μπάντες και τα όργανα
πως κατάφερα και μοναχός μου απόμεινα.
Τούτο το τραγούδι μοιάζει μ’ όλα τα παλιά
μα να το ξέρεις δεν αντέχω σ’ άλλη γειτονιά.
Στου καλοκαιριού την αύρα
σαν τον Αύγουστο
θα ξαναρθώ κοντά σου
με λευκό πουκάμισο.
Και θα ακουμπήσω πάλι
τα σγουρά μαλλιά
και τα χείλη τα μελένια,
τα βελούδινα.
Τούτο το τραγούδι μοιάζει μ’ όλα τα παλιά
μα να το ξέρεις δεν αντέχω σ’ άλλη γειτονιά.
