Ξέρω την αγάπη σαν το ποίημα μου
Γι’ αυτό έχω καταλήξει του αυτοδύναμου
Και πρόδωσα και μ’ έχουν προδώσει
Κι ότι είχα για να δώσω, το ‘χω δώσει
Μισή ζωή πεσμένη στα πατώματα
Στον έρωτα έχω λιώσει χίλια σώματα
Μονάχη μια χαρά τα βγάζω πέρα
Και μέχρι να ‘ρθει αυτός που θα μου πάρει τον αέρα…
Καλύτερα μόνη…
Και το ‘χω διαλέξει
Γιατί είμαι ότι είμαι
Και ποιος θα μ’ αντέξει;
Καλύτερα μόνη…
Δεν θέλω κανένα
Γιατί είμαι ότι είμαι
Και ανήκω σε μένα
Τους φίλους μου χαζεύω στα ζευγάρια τους
Μετρούν τις επετείους στα φεγγάρια τους
Συνέχεια ανησυχούν μη νιώθω μόνη
Και μου τηλεφωνούν όταν νυχτώνει
Μα το έργο το ‘χω δει, το ξέρω απ’ έξω
Του θρήνου τις σκηνές λέω να τις τρέξω
Με μένα τα ‘χω βρει και είμαι εντάξει
Και μέχρι να ‘ρθει αυτό που σε μια νύχτα θα μ’ αλλάξει…
Καλύτερα μόνη…
Και το ‘χω διαλέξει
Γιατί είμαι ότι είμαι
Και ποιος θα μ’ αντέξει;
Καλύτερα μόνη…
Δεν θέλω κανένα
Γιατί είμαι ότι είμαι
Και ανήκω σε μένα
