Kανένας δεν ξέρει το αύριο τι θα μας φέρει
είν’ η ζωή μια κρυμμένη απειλή κι ένα αστέρι
χορός και φωνές λες το “ναι” θες δε θες πριν βραδιάσει
σε παίρνει αγκαλιά μια γνωστή σου σκιά κι έχεις χάσει
Πόρτες ανοιχτές καρδιές κλεισμένες
άδειες αγκαλιές σημαδεμένες
κλέβει ο καιρός τα βήματά σου
σκορπάει τα όνειρά σου
Kαίγομαι σ’ ένα ποτήρι κρασί και σε ψάχνω
βούλιαξε η πόλη μες στο νου μου γυρνάνε διαβόλοι
καλύτερα θα ‘ταν να φύγω μακριά κι ότι γίνει
πονάει όμως τόσο για `κείνον που πίσω έχει μείνει
