Ποια μήκους κύματα και συναισθήματα
ζητάς στο σώμα μου να δεις,
πικρά βιώματα και δικαιώματα,
πληγές κι ονόματα ποτέ δεν τα ‘μαθε κανείς.
Συρματοπλεγμένη η νύχτα κι η βροχή,
κρυπτογραφημένη είναι η εποχή,
μην ανοίγεις πόρτα στο φονιά καιρό
για να σ’ αγκαλιάσω και να ζεσταθώ.
Οι πόλεις άβυσσος, φτηνός παράδεισος,
αγάπη, άργησες να `ρθείς,
κι αν τα ματαίωσα, εγώ στα χρέωσα
τα τόσα όνειρα, ταξίδι άγνωστο να βρεις.
Συρματοπλεγμένη η νύχτα κι η βροχή,
κρυπτογραφημένη είναι η εποχή,
μην ανοίγεις πόρτα στο φονιά καιρό
για να σ’ αγκαλιάσω και να ζεσταθώ.
