Απ’ τον ύπνο του ξυπνάει, βλέπει αλλόκοτα όνειρα
μες στη νύχτα περπατάει, τα λασπόνερα πηδάει
βλέπει τις επαναλήψεις τρεις τα ξημερώματα
περιμένει τις ειδήσεις, τ’ ουρανού τα χρώματα.
Κάποιον αγαπάει ακόμα, κάποιον αγαπάει
τυραννιέται, τυραννάει,
κάποιον αγαπάει ακόμα, κάποιον αγαπάει.
Μες στον πρωινό αέρα αναμνήσεις του `ρχονται
έχει μακριά να πάει, πάει και παραμιλάει,
φτάνει να χαμογελάει, η μέρα φώτισε
να `ρθει ο ήλιος στα όνειρά του να χαρεί τη λευτεριά του.
θα τα βρει και θα γυρίσει, θα γυρίσει γρήγορα
απ’ τη μια άκρη του απείρου, απ’ της γης τα σύνορα.
Κάποιον αγαπάει ακόμα, κάποιον αγαπάει
τυραννιέται, τυραννάει,
κάποιον αγαπάει ακόμα, κάποιον αγαπάει.
