Αχ μάγια και τα μάτια σου
έχουν τι ίδιο χρώμα
μα είσαι παιδί ακόμα
κι εγώ δεν πρέπει να κοιτώ.
Κάποτε, κάποτε
πάνω μου θα γέρνεις
για να ζεσταίνεσαι
τότε θα μάθεις να πεθαίνεις
και ν’ ανασταίνεσαι.
Αχ λόγια και τα μάτια σου
πουλιά τα ταξιδεμένα
πάρε μαζί κι εμένα
στον έρωτα σου να πνιγώ.
Κάποτε, κάποτε
πάνω μου θα γέρνεις
για να ζεσταίνεσαι
τότε θα μάθεις να πεθαίνεις
και ν’ ανασταίνεσαι.
