Έχει ο δρόμος της ζωής πολλές παγίδες,
μέχρι να φτάσεις στο δικό σου το σταθμό.
Κι όταν γυρίσεις τις κρυφές σου τις σελίδες,
τότε θα μάθεις της ψυχής σου το χρησμό.
Κάποτε ίσως να συναντιόμαστε
όπως δυο φίλοι μες στον καιρό.
Δε θα μπορούμε να μοιραζόμαστε
ένα κρεβάτι που ’ναι για δυο.
Όταν ο δρόμος της ζωής αλλού σε βγάλει
και δεν προσέξεις την απότομη στροφή,
τότε θα νιώσεις τι θα πει καρδιά μεγάλη,
που δε σου άξιζε κοντά σου ούτε στιγμή.
Κάποτε ίσως να συναντιόμαστε
όπως δυο φίλοι μες στον καιρό.
Δε θα μπορούμε να μοιραζόμαστε
την ίδια αγάπη και τον καημό.
Κάποτε ίσως να συναντιόμαστε
όπως δυο φίλοι μες στον καιρό.
Δε θα μπορούμε να μοιραζόμαστε
ένα κρεβάτι που ’ναι για δυο.
