Κάπως έτσι οι αγάπες τελειώνουνε,
ένας φεύγει κι ένας μένει να θυμάται.
Κάπως έτσι και τα δάκρυα στεγνώνουνε
κι όποιος μένει πιο πολύ αυτός λυπάται.
Ό,τι ωραίο κρατάει λίγο,
ήταν μοιραίο πρώτη να φύγω,
ήταν μοιραίο να μ’ αγαπήσεις,
να μην μπορέσεις να με κρατήσεις.
Κάπως έτσι οι αγάπες τελειώνουνε,
ένας φεύγει κι ένας μένει να θυμάται.
Κάπως έτσι και τα δάκρυα στεγνώνουνε
κι όποιος μένει πιο πολύ αυτός λυπάται.
Οι αναμνήσεις λόγια χαμένα,
μη με γυρίζεις στα περασμένα.
Ήταν μοιραίο να σε προδώσω,
ίσως μια μέρα το μετανιώσω.
Κάπως έτσι οι αγάπες τελειώνουνε,
ένας φεύγει κι ένας μένει να θυμάται.
Κάπως έτσι και τα δάκρυα στεγνώνουνε
κι όποιος μένει πιο πολύ αυτός λυπάται.
