Σε παίρνουνε τα καραβάνια
σε άλλους κόσμους σε γυρνούν
κι έχω μια θλίψη μια ορφάνια
μήπως δε μ`έχεις κατά νου.
Στις μακρινές σου αναζητήσεις
να έχεις πρίμο τον καιρό
κι όταν θα με επιθυμήσεις
να ξέρεις ότι θα ‘μαι εδώ.
Φωτιά να παίρνουνε οι νύχτες
την Αλεξάνδρεια να βρεις
κι όπως χορεύουνε οι σπίθες
στο παραμύθι τους να ζεις.
Χαράζει η μέρα στην αυλή μου
κι έχω μια αίσθηση γλυκιά
ότι ξημέρωσες μαζί μου
κι ότι με είχες αγκαλιά.
