Στην αγκαλιά της θάλασσας
ο ήλιος έχει γείρει
και μια κοπέλα που πονά
στέκει στο παραθύρι.
Κι όλο τη θάλασσα κοιτά
γιατί η σκέψη της πετά
σ’ έναν καραβοκύρη.
Καράβια ταξιδιάρικα
που πάτε για τα ξένα
ή φέρτε την αγάπη μου
ή πάρτε με κι εμένα.
Το φεγγαράκι ολόγιομο
τη βόλτα του αρχίζει,
σαν φάρος μες στη θάλασσα
τους ναυτικούς φωτίζει.
Μα λαχταράει τη στεριά
του ταξιδιάρη η καρδιά
που όλο αρμενίζει.
Καράβια ταξιδιάρικα
που πάτε για τα ξένα
ή φέρτε την αγάπη μου
ή πάρτε με κι εμένα.
