Άν ξημερώσω μιαν αυγή
στης μοναξιάς τον βράχο
αντί νεράκι και ψωμί
αντί αγάπη και στοργή
τη θύμησή σου θα` χω.
Καρδιές που χώρισαν, όπου να πάνε,
εκεί π `αγάπησαν ξαναγυρνάνε.
Αν με φιλί προδοτικό
με διώξεις μακριά σου
θα σ` αγαπώ, θα σε ζητώ
και με παράπονο πικρό
θα λέω τ` όνομά σου.