Είμαι μια θάλασσα παράξενα τρελή,
Και αφού για σένα είναι γρίφος ο βυθός μου,
Να ψάχνεις δρόμους στα νερά μου τι ωφελεί,
Ο χάρτης είναι πια δικός μου.
Είμαι μια θάλασσα γεμάτη μυστικά,
Σκέπασα όλα σου τα σ’ αγαπώ στην άμμο,
‘Ήτανε λάθος μου από σένα τελικά,
Να θέλω κάτι παραπάνω.
Χτύπα και φύγε σαν ασπρόμαυρη καρδιά,
Δεν το αντέχεις το γαλάζιο, σε θυμώνει,
Γιατί ήσουν πάντοτε μια άγρια στεριά,
Που ό,τι αγγίζει το σκοτώνει,
Που ό,τι αγγίζει το σκοτώνει.
Είμαι μια θάλασσα παράξενα τρελή,
Αφού δε στέγνωσα ακόμη είναι θαύμα,
Είσαι νομίζω η πιο μεγάλη απειλή,
Για το ανοιχτό μου τραύμα.
