Κάποια φωνή που σε τρομάζει
μόλις θα `ρθει το δειλινό
σε κάνει και αναρωτιέσαι
σου βασανίζει το μυαλό.
Είμαι εγώ που σ’ αγαπάω
είν’ η δική μου η φωνή
που τον πικρό το χωρισμό μας
να συνηθίσει δεν μπορεί.
Είμαι εγώ που σ’ αγαπάω
και κάθε ώρα σε ζητώ
σ’ έχω ανάγκη το φωνάζω
αν δε γυρίζεις θα χαθώ.
Σε βασανίζουν χίλιες σκέψεις
και σου ματώνουν την καρδιά
δε θες ακόμα να πιστέψεις
πόστα που άναψες φωτιά.
Είμαι εγώ που σ’ αγαπάω
είν’ η δική μου η φωνή
που τον πικρό το χωρισμό μας
να συνηθίσει δεν μπορεί.
Είμαι εγώ που σ’ αγαπάω
και κάθε ώρα σε ζητώ
σ’ έχω ανάγκη το φωνάζω
αν δε γυρίζεις θα χαθώ.
