Αλλιώς μου την παράσταινες, μάνα μου, τη ζωή,
σαν ήμουνα παιδί, σαν ήμουνα βλαστάρι,
κι όταν ονειρευόμουνα, μικρό παιδί, βιαζόμουνα
να γίνω παλληκάρι.
Μάνα μου δε μου το είπες ότι είναι η ζωή
μια χαρά και δέκα πίκρες, μάνα μου δε μου το είπες,
αν γελάσω το βραδάκι θα δακρύσω το πρωί,
αν γελάσω το βραδάκι θα δακρύσω το πρωί.
Αλλιώς τη φανταζόμουνα, μάνα μου, τη ζωή,
σαν ήμουνα παιδί κι έπαιζα μες στους δρόμους,
να μεγαλώσω βιάστηκα μα γρήγορα κουράστηκα,
να παίζω με τους πόνους.
Μάνα μου δε μου το είπες ότι είναι η ζωή
μια χαρά και δέκα πίκρες, μάνα μου δε μου το είπες,
αν γελάσω το βραδάκι θα δακρύσω το πρωί,
αν γελάσω το βραδάκι θα δακρύσω το πρωί.
