Με λυγμούς και με κλάματα
μου ζητάς ν’ αγαπήσω
τα χιλιάδες σου σφάλματα
που `χεις κάνει να σβήσω.
Πως μπορώ τόσα σφάλματα
πως μπορώ να τα σβήσω.
Χαραγμένα σαν γράμματα
την πληγή πώς να κλείσω.
Με λυγμούς και με κλάματα
μου ζητάς ν’ αγνοήσω
πως γυρνούσες χαράματα
και ξαναφεύγεις πίσω.
Πως μπορώ τόσα σφάλματα
πως μπορώ να τα σβήσω.
Χαραγμένα σαν γράμματα
την πληγή πώς να κλείσω.
