Όσο το αναβάλλω, όσο το καθυστερώ
Το πρόβλημα όλο και πιο μεγάλο
και το μυαλό μου όλο πιο θολό
Τέρμα πια τα αστεία, σου μιλάω σοβαρά
Είσαι η κύρια αιτία, που μου παν’ όλα στραβά
Φύγ’ απ’ τη ζωή μου, είσ’ η καταστροφή μου
Βαρέθηκα να χάνω κι υπομονή να κάνω
Φύγ’ απ’ τη ζωή μου, εισ’ η καταστροφή μου
Απ’ την καρδιά το βέλος μας έσπασε και τέλος
Φύγε
Σπασμένα γύρω μου μπουκάλια, κι όλων των ειδών τα πιατικά
Το σπίτι μου στα μαύρα του τα χάλια
Τα νεύρα μου θα σπάσουν σαν σχοινιά
Μα πίσω πια δε θα κάνω, κουράστηκα να υποχωρώ
Στο κρασί νερό δεν βάζω, άλλο πια δε συγχωρώ
Φύγ’ απ’ τη ζωή μου, εισ’ η καταστροφή μου
Βαρέθηκα να χάνω κι υπομονή να κάνω
Φύγ’ απ’ τη ζωή μου εισ’ η καταστροφή μου
Απ’ την καρδιά το βέλος μας έσπασε και τέλος
Φύγ’ απ’ τη ζωή μου, εισ’ η καταστροφή μου
Βαρέθηκα να χάνω κι υπομονή να κάνω
Φύγ’ απ’ τη ζωή μου, εισ’ η καταστροφή μου
Απ’ την καρδιά το βέλος μας έσπασε και τέλος
