Κάθε φορά που τελειώνει ο κόσμος
να με κρατάς απ’ το χέρι σφιχτά,
να περπατάς πλάι μου στα συντρίμμια,
να με κοιτάς με τα μάτια κλειστά.
Κάθε φορά που τελειώνει ο κόσμος
όταν θα κλαίω θέλω να μου γελάς
κι όσα τραγούδια έχω αγαπήσει
μέσα στ’ αυτί να μου τραγουδάς.
Κι όταν ξανά θα τελειώσει ο κόσμος
φίλα με σαν να `ναι η πρώτη φορά
και μέσα στη ζεστή αγκαλιά σου
ίσως αρχίσει ο κόσμος ξανά.
Κάθε φορά που τελειώνει ο κόσμος
να με κρατάς έξω από το νερό,
στο παγερό τ’ αγριεμένο κύμα
της ξενιτιάς, φως μου, να μη βραχώ.
