Κάθε τέλος μοιάζει να ‘ναι αρχή
Στο πρώτο φως το πρωί
Κι όλα όσα χάθηκαν θα βρεθούν
Στο μαύρο κάποιου βυθού
«θα σε ταξιδεύω μόνο εγώ»
θυμάμαι που μου ‘χες πει
μα από τότε έχω να σε δω
και ψάχνω ακόμα γιατί
κι όλα γύρω μοιάζουν να ‘ναι ψεύτικα
όλα γύρω μοιάζουν να ‘ναι ψεύτικα
Γιατί, ποτέ δεν είμαι, στα όνειρά σου
Γιατί, ποτέ δεν είμαι, στα σχέδιά σου
Γιατί, ποτέ δεν είμαι, μες στη καρδιά σου
Γιατί, ποτέ δεν είμαι, στα όνειρά σου, γιατί
Κάθε βράδυ σκύβει μιαν αυγή
Να μας θυμίζει γιατί
όσα μας πληγώνουν σαν περνούν
Σαν μια ανάμνηση ζουν
Κρατάω κλειδωμένη μια στιγμή
Στου χρόνου κάποιο κελί
Στο χαμόγελό σου το κλειδί
Μα δείχνει να ‘χει χαθεί
Κι όλα γύρω μοιάζουν να ‘ναι ψεύτικα
όλα γύρω μοιάζουν να ‘ναι ψεύτικα.
