Κάτι αδέσποτα φιλιά στου παραδείσου τα σκαλιά,
στο πιο ωραίο μυστικό στήσανε μπλόκο ερωτικό,
βγάλαν τον ήλιο αρχηγό, το Σείριο οπλαρχηγό
κι ένα φεγγάρι απ’ τη σκοπιά ρίχνει ένα σύνθημα φωτιά.
Αγάπα με να σ’ αγαπώ, μη λογαριάζεις τον καιρό,
μη λογαριάζεις τον καιρό, αγάπα με να σ’ αγαπώ.
Πιάσε μ’ απ’ τη μέση έτσι όπως μ’ αρέσει,
βάσανα ο κόσμος, έλα φως μου, δώσ’ μου το φιλί,
σώμα και ψυχή μου, και αναπνοή μου,
άνοιξη, γιορτή μου, Κυριακή μου και ζωή.
Κάτι αδέσποτα φιλιά στου παραδείσου τη θηλιά,
Πλάκα, Εξάρχεια, Ψυρρή αιώνες τώρα στο κλαρί,
με το σταυρό τους προχωρώ τα ρω του έρωτα να βρω,
να γράψω σ’ όλες τις καρδιές, δε χαραμίζονται οι ζωές.
Αγάπα με να σ’ αγαπώ, μη λογαριάζεις τον καιρό,
μη λογαριάζεις τον καιρό, αγάπα με να σ’ αγαπώ.
Πιάσε μ’ απ’ τη μέση έτσι όπως μ’ αρέσει,
βάσανα ο κόσμος, έλα φως μου, δώσ’ μου το φιλί,
σώμα και ψυχή μου, και αναπνοή μου,
άνοιξη, γιορτή μου, Κυριακή μου και ζωή.
