Κάτι διάφανες ψυχές σ’ αυτήν εδώ την πόλη
κάτι ονειροπόλοι
κάτι περίεργες μορφές χαμένες στα σκουπίδια
κάτι αποκαΐδια.
Κάτι από μένα κάτι από σένα
κάτι απ’ τα ρούχα της ψυχής μας τα σκισμένα
κάτι κουρέλια που τραγουδάμε
κάτι απ’ τα λάθη μας που αγαπάμε.
Κάτι σκληρές γλυκιές φωνές σαν πόρτα σκουριασμένη
κάτι τσαλακωμένοι
κάτι κορμιά ερωτικά που άνεμος τα παίρνει
κάτι αλλοπαρμένοι.
Κάτι από μένα κάτι από σένα
κάτι απ’ τα ρούχα της ψυχής μας τα σκισμένα
κάτι κουρέλια που τραγουδάμε
κάτι απ’ τα λάθη μας που αγαπάμε.
Κάτι παιδιά μοναχικά στα όνειρα δεμένα
πάντα αφηρημένα
κάτι διάφανες ψυχές σ’ αυτήν εδώ την πόλη
κάτι ονειροπόλοι.
