Ερωτευμένοι μες τα φώτα
κι εγώ σε ερειπωμένη πόρτα
σκύβω στο μέσα μου που κλαίει
κάτι μου φταίει…
Βράδια πικρά και χούφτες χάπια
που σαν παράπονα μου τα ‘πια
στα χείλη βάρος το όνομά σου
φιλιά σου και ενθύμια σου.
Κάτι μου λέει πως μετανιώνεις
με φίλους δε γλιτώνεις
και θέλεις να με δεις.
Κάτι μου λέει πως θα γυρίσεις
την πόρτα θα χτυπήσεις
μα εδώ δεν θα με βρεις.
Κάτι μου λέει πως κάποια μέρα
θα στείλεις καλημέρα
με ένα σ’ αγαπώ,
Κάτι μου λέει πως κλαις για μένα
μα πόνεσα για σένα
και δεν σε συγχωρώ.
Κάποιοι κοιτιούνται μες τα μάτια
πονάω γίνομαι κομμάτια
κι ο κόσμος γύρω καταρρέει
κάτι μου λέει…
βράδια μες την βουή του κόσμου
και που να πω το χέρι δωσ’ μου
σε άδεια αγκαλιά που έχω μοιάσει
ποιος με φιλιά θα με σκεπάσει.
Κάτι μου λέει πως μετανιώνεις
με φίλους δε γλιτώνεις
και θέλεις να με δεις.
Κάτι μου λέει πως θα γυρίσεις
την πόρτα θα χτυπήσεις
μα εδώ δεν θα με βρεις.
Κάτι μου λέει πως κάποια μέρα
θα στείλεις καλημέρα
με ένα σ’ αγαπώ,
Κάτι μου λέει πως κλαις για μένα
μα πόνεσα για σένα
και δεν σε συγχωρώ.
