Εδώ
Μπαίνει ακάλεστος ο άνεμος της λύπης
Υπενθύμιση μου κάνει πως μου λείπεις
Στα πατώματα με σέρνει σαν χαρτί
Εδώ
Ξημερώματα οι σιωπές σου είναι σφαίρες
Και ανάδρομες παλιές σου καλημέρες
Ματαιώθηκε μου λένε η γιορτή
Μ’ εμάς
Είναι σίγουρο πως κάτι πήγε λάθος
Πως μ’ αγάπησες το ξέρω κατά βάθος
Μα να μάθουμε τι φταίει δεν τολμάς
Κάτι πήγε λάθος μ’ εμάς
Μ’ απουσίες με πολεμάς
Κι ανεξήγητα με έχεις πια διαγράψει
Κάτι πήγε λάθος μ’ εμάς
Και να με ξεχνάς δεν ξεχνάς
ανεξίτηλα εντός μου έχεις γράψει
Εδώ
Ρούχο αφόρετο του κόσμου η ελπίδα
Η σελήνη μου μικρή πυγολαμπίδα
Όλα χώρια σου αλλάζουνε μορφή
Εδώ
Σε πουκάμισο που φόραγες συχνάζω
Και με βλέμματα απλανή κρυφοκοιτάζω
Τόσα όνειρα στου τοίχου το καρφί
