Σε σκέφτομαι πάλι εδώ και τρελαίνομαι.
Ακούω να λες σ’ αγαπώ,
Ονειρεύομαι.
Θυμάμαι την κάθε στιγμή και με παίρνουν τα κλάματα,
Και λέω θα `ρθει, δεν μπορεί,
Κι όλο βλέπω φαντάσματα.
Κάτι πρέπει να γίνει,
Να σ’ αφήσω, να σε σβήσω.
Κάτι πρέπει να γίνει,
Η μορφή σου δε μ’ αφήνει
Να συνεχίσω να ζω
Τη σκέψη μου πήρες μαζί με τα λόγια σου.
Η δίψα, ιδρώτας, φιλί
Κι η κολόνια σου.
Τοπίο σβηστό η ζωή,
Όταν έφυγες κόπηκε
Σ’ αγάπησα τόσο πολύ
Κι η αγάπη προδώθηκε.
Κάτι πρέπει να γίνει,
Να σ’ αφήσω, να σε σβήσω.
Κάτι πρέπει να γίνει,
Η μορφή σου δε μ’ αφήνει
Να συνεχίσω να ζω
