Σε γυροφέρνω
Να κρεμαστώ απ’ τα όνειρά σου καταφέρνω
Να σκαρφαλώνω στο κορμί σου και να λειώνω
Να κλέβω χρόνο για σένα μόνο.
Σε συντροφεύω
Όλες τις νύχτες που η ψυχή σου δραπετεύει
Που το μυαλό σου σ’ άλλον κόσμο ταξιδεύει
Και σε παιδεύει σε κυριεύει
Έρωτας μοιάζει
Είναι ενοχή αλλά και πάθος που τρομάζει
Κι αυτή η αρρώστια
Του κορμιού σου η απληστία σε συναρπάζει
Γίνεται φλόγα η ζωή παντού σε καίει
Σαν το κρασί που είναι καλό όταν παλιώνει
Και σε ναρκώνει
Σε ξεσηκώνει, σ’αναστατώνει, σ’ αποτελειώνει
Σε παρασέρνω
Μέσα απ ‘ τα μάτια σου δε χάνονται οι εικόνες
Βλέπεις να πίνω του κρομιού σου τις σταγόνες
Κι αναστενάζεις ζωή μου τάζεις.
