Όλα τα ξερά ποτάμια θα γεμίσουν με νερά
από δάκρυα δικά μου που θα τρέχουνε θολά,
σαν μου φύγεις και σε χάσω και μου πάρεις τη χαρά.
Πόνεσα να σ’ αποκτήσω και υπόφερα πολύ,
και γι’ αντάλλαγμα μου δίνεις του Ιούδα το φιλί,
έτσι είν’ αυτός ο κόσμος, ν’ αδικούνται οι καλοί.
Όλα τα ξερά ποτάμια θα γεμίσουν με νερά
από δάκρυα δικά μου που θα τρέχουνε θολά,
σαν μου φύγεις και σε χάσω και μου πάρεις τη χαρά.
Αν τα χείλη σου μου λέγαν ένα “όχι” απ’ την αρχή
θα `χα τώρα συνηθίσει το φαρμάκι στην ψυχή,
τώρα όμως που μου φεύγεις, αχ!, πώς θα κλείσω την πληγή.
Όλα τα ξερά ποτάμια θα γεμίσουν με νερά
από δάκρυα δικά μου που θα τρέχουνε θολά,
σαν μου φύγεις και σε χάσω και μου πάρεις τη χαρά,
και μου πάρεις τη χαρά, και μου πάρεις τη χαρά.
