Τα σήμαντρα της άνοιξης χτυπούν
μα εγώ δεν έχω χελιδόνι.
Δεν έχω γιασεμιά για να σου πουν
πως ζω με την ψυχή στο χιόνι.
Κι αν θα μου φύγεις, θα ’σαι πάντα εδώ,
μες στις χειρονομίες μου κρυμμένη.
Μες στους σκοπούς που λεν τ’ απόβραδο
όσοι κανένας δεν τους περιμένει.
Τα ξώφυλλα της νύχτας ανοιχτά
μα εγώ δεν έχω παραθύρια.
Μονάχα στης καρδιάς μου τ’ ανοιχτά
ναυαγισμένα τρεχαντήρια.